Poly Ana

                 Tuşlara bir ritmle bastığım gerçeğini kabul ederek başlıyorum sabaha. Ben çoktan başlamıştım da sizi kandırıyorum. "Siz" kesimi çok küçük görünse de benim için fazla değerli. Ne mutlu ki keyif alarak saçma cümlelerimi okuyan insanlar var hayatımda. Bugün onlardan biriyle buluşacağım. Meşhur bilet günlerinden değil iyi ki. Onlar daha acıklı oluyor. Ay ne güzel bir gün ! Önüme parmaklarımı gagalayan bir kuş konana kadar. Kuş beyniyle anlıyor susmam gerektiğini. O işler öyle kolay değil. Günlük hayatta yeterince susuyorum. 

                   Verdiği kitabı da hala bitirmedim. Kocaman gülüyorum. Neyse ki bana kızamıyor. Dün bir lise arkadaşları buluşması iptaliyle sevinirken ( bunu kimse duymasın ), bugün bahar gülüyle görüşmek hayli mutlu ediyor. Bu kadar kolay mutlu olunabiliyor bakın. Bütün iyi haberler bugüne toplanmış gibi hissederken bir kaygı da yok içimde. Daha güzellerini bekliyor ve karşılaşıyorum. Dileklerim kabul olmuş gibi bir gün... Aslında insanın kendi başına elde edeceği bir şey bu duygu. İnsan müsveddelerinden sebep yüzümüzü sivilcelerle doldurmaya, kaynağı belirsiz ağrılar çekmeye gerek yok. Veya birkaç sıkıntıyla karşılaşınca hayatı unutmaya. Polyanna olmaya da lüzum yok bunda da anlaşalım. Pürüzleri törpüleriz demek istiyorum.

           Bunları ben kendime söylüyorum tabi. Siz de faydalanıverin diye ikinci çoğul kullanıyorum.  Yani madem merak edip açıyorsunuz, kimsenin moralini düşürecek halde değilim bilin istedim."Day dream. I feel asleep amid the flowers, for a couple of hours, on a beautiful day" yani :)